Ο Πέτρος Κωστόπουλος καθισμένος στο ντιβάνι του ψυχαναλυτή, τα λέει- όλα- στο γιατρό, αναζητώντας τη θεραπεία δια πάσαν νόσον και πάσαν- ξέρεις εσύ. Σε μία εξομολόγηση στο περιοδικό NITRO παραδέχεται ότι ανήκει στη γενιά που φταίει για όλα όσα έχουν γίνει μέχρι σήμερα: Την περίφημη γενιά του Πολυτεχνείου. «Την μπάλα την έχασα για τα καλά τότε που την έχασαν όλοι, τότε που το τόπι εξαφανίστηκε από το ελληνικό γήπεδα, εκεί γύρω στο τέλος της δεκαετίας. Έχω την εντύπωση ότι όπως ψεκάζουμε το δάκο με DDT, κάποιοι υποχθόνιοι τύποι μας ψέκασαν με LSD. Εγώ ήμουν στην ταράτσα. Λίγοι τη γλίτωσαν: Εκείνοι που δούλευαν στις υπόγειες στοές. Τότε είχα πειστεί ότι ήμουν κάποιος άλλος, π.χ ο ιδιοκτήτης της Time Warner, της μεγαλύτερης εταιρίας ΜΜΕ στον κόσμο. Ήταν τα χρυσά χρόνια τη μεγάλης πλάνης...
Στο τέλος των 90’ς, τότε που όλοι νομίζαμε πως μας αξίζουν περισσότερα, πως έχουμε περισσότερα. Οι περισσότεροι αρχίσαμε να ζούμε μια ζωή δύο κατηγορίες πάνω από τα κυβικά μας. «Η δουλειά μας έκανε ένα απίστευτο μπουμ μετά το ’90....
...Κάναμε τραγικές μ....ς κι εμείς, δε λέω... Δίναμε χώρο στα περιοδικά σε δευτεράντζες και τριτάντζες, σε σταρ τύπου «της Κυριακής χαρά και της Δευτέρας λύπη» και μην τον ξαναείδατε το Μήτσο το λεβέντη, τον αρχιληστή – αλλά το παραδέχομαι. Νούμερα, το παραδέχομαι.
http://tvnea.blogspot.com/2011/06/blog-post_4321.html#ixzz1ODMCn6Iw
Στο τέλος των 90’ς, τότε που όλοι νομίζαμε πως μας αξίζουν περισσότερα, πως έχουμε περισσότερα. Οι περισσότεροι αρχίσαμε να ζούμε μια ζωή δύο κατηγορίες πάνω από τα κυβικά μας. «Η δουλειά μας έκανε ένα απίστευτο μπουμ μετά το ’90....
...Κάναμε τραγικές μ....ς κι εμείς, δε λέω... Δίναμε χώρο στα περιοδικά σε δευτεράντζες και τριτάντζες, σε σταρ τύπου «της Κυριακής χαρά και της Δευτέρας λύπη» και μην τον ξαναείδατε το Μήτσο το λεβέντη, τον αρχιληστή – αλλά το παραδέχομαι. Νούμερα, το παραδέχομαι.
http://tvnea.blogspot.com/2011/06/blog-post_4321.html#ixzz1ODMCn6Iw
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου