Υπάρχει κάποια κατηγορία μέσων που να απορροφά τα budget που περικόπτονται από τις υπόλοιπες; Οι «ξαφνικοί θάνατοι» media οδηγούν σε αύξηση διαφημιστικής απορρόφησης άλλων;
Που πάει η διαφήμιση όταν πεθάνει; Πουθενά είναι η σωστή απάντηση, καθώς κανένα Μέσον δεν καρπούται, τα διαφημιστικά έσοδα που είχαν τα κανάλια, οι εφημερίδες και τα περιοδικά που έβαλαν «λουκέτο». Παράδειγμα, το Alter έκλεισε όμως τα «πενιχρά» έσοδα ύψους 32,8 εκατ. ευρώ που συγκέντρωσε το 2011 δεν όδευσαν πουθενά. Ομοίως και η «Ελευθεροτυπία» με είσπραξη την ίδια χρονιά 9,7 εκατ. ευρώ και άλλα 11,7 εκατ. ευρώ για την «Κυριακάτικη».
Αφαντα έγιναν και τα διαφημιστικά έσοδα της «Χώρας» (358.000 ευρώ), της «Αυριανής της Κυριακής» (472.000 ευρώ), της «Veto» (111.000 ευρώ), της «Ισοτιμίας» (1,8 εκατ. ευρώ κ.ά.). Αντιθέτως μια μικρή ελπίδα να ζήσουν έχουν όσα Μέσα αγοράζονται από κερδοφόρους ή μη παθογενείς ομίλους όπως οι Αττικές Εκδόσεις που πήραν διαφημιστική «προίκα» αξίας 17 εκατ. ευρώ περίπου (για το 10μηνο 2012 – Πηγή: Media Services S.A.) για τέσσερις τίτλους που αποχωρίστηκε η Liberis Publications (Εγώ, Hello, 7 Μέρες TV, Τηλεκοντρόλ). Η απόσυρση των περιοδικών της ΙΜΑΚΟ αφήνει ένα δυσαναπλήρωτο κενό της τάξεως των 10 περίπου τίτλων (Nitro, Down Town, Pink Woman, People κ.ά.) αυτό δεν σημαίνει ότι ο τζίρος τους θα μεταλαμπαδευθεί σε άλλο όμιλο αυτομάτως. Ο αλλοτινός ανίκητος στρατός των 200 περιοδικών της χώρας (από τους 2.700 που κυκλοφορούν σε τοπικό και πανελλαδικό επίπεδο) δείχνει σήμερα να ηττάται. Από τους 53 τίτλους της κατηγορίας των ειδικών περιοδικών το 2011, μόλις το τελευταίο εξάμηνο, η αγορά έχασε 24 περιοδικά (29). Στα μηνιαία η απώλεια είναι της τάξης των 5 τίτλων (35 το 2012 έναντι 40 το 2011).