Πολλές φορές έχουμε ακούσει το ρητό «η ιστορία επαναλαμβάνεται» και αντίστοιχα πολλές φορές έχουμε βιώσει την επαλήθευσή του. Στον κόσμο της τεχνολογίας, συνήθως το ρητό επιβεβαιώνεται για επιπόλαιες προτάσεις οι οποίες απέτυχαν, κατά τον ίδιο τρόπο που απέτυχαν παρόμοιες στο παρελθόν (για παράδειγμα, η αποτυχία του Motorola Atrix 4G λόγω λανθασμένης υλοποίησης, είναι εφάμιλλη με την τραγική κατάληξη του Nokia NGage).
Όμως, τα τελευταία χρόνια έχουμε αλλαγή του τοπίου, χάρη στα νέα Λειτουργικά Συστήματα (Operating System – OS) για κινητά τηλέφωνα και ταμπλέτες, όπου κυριαρχούν ουσιαστικά δύο παίκτες: το iOS της Apple και το Android της Google.
Η εμπορική διαφορά τους είναι μία: το μεν iOS είναι αποκλειστικά ενσωματωμένο στα προϊόντα της Apple και το δε Android «προσφέρεται» από την Google σε όποιον κατασκευαστή επιθυμεί να το εγκαταστήσει στις δικές του τεχνολογικές προτάσεις.
Έτσι, έχουμε από τη μια μεριά τις τρεις επίκαιρες και διαφορετικές προτάσεις της Apple για κινητά τηλέφωνα (iPhone 3GS, 4, 4S) και δύο για
ταμπλέτες (iPad 1, 2), ενώ από την άλλη έχουμε το Android για… ένα «κάρο» διαφορετικά τηλέφωνα και αντίστοιχα ένα ολόκληρο σωρό ταμπλετών, όλα με διαφορετικές συνθέσεις, σε μερικά σημεία με τονισμένες διαφορές και σε άλλα λιγότερο εμφανείς – εντούτοις οι διαφορές υφίστανται και δεν είναι καθόλου αμελητέες.
Και κάπου εδώ έχουμε την επανάληψη της ιστορίας, μιας ιστορίας που ανήκει στη Microsoft στις αρχές της περασμένης δεκαετίας, γύρω στο 2001-2. Τότε, η Microsoft είχε το εξής πρόβλημα: τα Windows XP είχαν κυκλοφορήσει περίπου έναν χρόνο και λογικά είχαν αρχίσει να εμφανίζονται κατά αριθμούς εγκατεστημένα στα νέα PC.
Όμως, η καταναλωτική αγορά ήταν ήδη φίσκα στον κατακερματισμό ή κατά τον πιο εύκολο χαρακτηρισμό ήταν «χωρισμένη». Γιατί; Διότι πολύ απλά, στην υφήλιο υπήρχαν πάρα, μα πάρα, πολλά PC (εκατοντάδες εκατομμύρια) που είχαν εγκατεστημένα τα Windows 98, αλλά και τα πιο πρόσφατα Windows 2000. Επιπλέον χειρότερα, υπήρχε ακόμα ένα τεράστιος αριθμός PC υπολογιστών που «φορούσαν» τα (απαράδεκτα) Windows Millennium (Win Me) του 1999 και βέβαια, ας μην ξεχνάμε τα πλήθη υπολογιστών που είχαν «μέσα» τους τα ξεχασμένα από το χρόνο Windows 95 (95a ή 95b) και τα «αρχαία» πια Windows 3.1 (των αρχών 90s)!
Έτσι, η Microsoft έπρεπε κάπως να «πείσει» τους καταναλωτές να αφήσουν τις παλιές εκδόσεις των Windows και να περάσουν στα νέα «XP». Το κατάφερε, αλλά με πολλή δυσκολία η οποία τις κόστισε τα μάλα (είδε και απόειδε μετά, να καταφέρει να «ξεκολλήσει» τα πλήθη από τα XP, για να πάνε στα Windows 7, καθώς στα Windows ‘σ’ Vista δεν μετέβη κανείς σχεδόν).
Αυτό δηλαδή που «πλήρωσε» η Microsoft ήταν ο διαχωρισμός της αγοράς σε μερίδια διαφορετικών εκδόσεων Windows και αυτό συνέβη επειδή η ίδια έφταιγε, καθώς πλημμύρισε τη λιανική με έξι εκδόσεις Windows (95a, 95b, 98, Me, 2000, XP) μέσα σε έξι-επτά χρόνια, ιδιαίτερα μικρός χρόνος για OS υπολογιστών.
Και κάπου εδώ, επιστρέφουμε στις μέρες μας, όπου η Google αντιμετωπίζει ακριβώς το ίδιο πρόβλημα, μόνο σε πολύ δυσμενέστερο
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου