Σκοτώνοντας τα Μέσα...

του ΒασίληΚουφόπουλου

Αναδημοσίευση απο http://media-industry.blogspot.com/


Οι διαπραγματεύσεις μεταξύ ΕΙΗΕΑ-ΕΣΗΕΑ με τον κωδικό "μηδενικές αυξήσεις-μηδενικές απολύσεις"  επενδύουν στην ύφεση, με τους ορισμένους από τους συνομιλητές των δύο πλευρών, να είναι αποτελούν τα υποδείγματα της διαπλοκής των συμφερόντων και μιας της πλέον αναξιόπιστης δημοσιογραφίας. Εκδότες και δημοσιογράφοι, έχουν ξεχάσει τη δουλειά τους και συζητούν για το μέγεθος των συρρίκνωσης , ενώ το κρίσιμο είναι πως οι εφημερίδες τους θα ξαναγίνουν ελκυστικές και ίσως και κερδοφόρες.

Ο όρος ,βέβαια,  των μηδενικών  απολύσεων είναι ψευδεπίγραφος, διότι μειώσεις προσωπικού με κάθε τρόπο γίνονται και θα γίνουν , όπως επίσης και οι μηδενικές αυξήσεις. Αυτό που ζητούν οι εκδότες είναι μειώσεις ως και 15% και παράλληλα υποστήριξη από την ΕΣΗΕΑ,  στην επιδότηση των ζημιογόνων συγκροτημάτων!


Το μεγάλο ζητούμενο  είναι η μείωση με κάθε τρόπο του λειτουργικού κόστους. Και κυρίως με απολύσεις. Γι ' αυτό και ξεκινούν μια εσωτερική καμπάνια" εκδότες , αλλά και δημοσιογράφοι" για τις αμοιβές, το καθεστώς εργασίας ("πολυθεσία") αγγελιόσημο, με τον ίδιο ακριβό τρόπο , των τηλεπαρουσιαστών οι οποίοι επιτίθενται σε ολόκληρες κοινωνικές ομάδες για το ύψος των αποδοχών τους. Ποια είναι η επιδίωξη των ιδιοκτητών ΜΜΕ;  Να μπορούν με μια σύμβαση , ανά όμιλο να απασχολούν δημοσιογράφους σε πολλά Μέσα, με χαμηλότερες αποδοχές. Θέλουν να μπορούν να ρυθμίζουν απόλυτα το καθεστώς με πολύωρη απασχόληση εντός συγκροτημάτων , στα, προς επιδότηση και δημιουργία, newsromm .  Η πρόταση είναι για μία δουλειά με μισθολόγιο, και η δεύτερη μόνο με δελτίο  παροχής υπηρεσιών, για την οποία όμως θα πρέπει να υπάρχει η άδεια του εργοδότη...
Μπροστά βάζουν το επιχείρημα της πολυθεσίας, χωρίς ωστόσο να δηλώνουν τι θα γίνει, αν "παραιτηθούν" - όπως προτείνει ο Π. Σόμπολος-   από τις δουλειές τους οι δημοσιογράφοι; Μήπως θα προσλάβουν άλλους , άνεργους , στη θέση τους οι εκδότες;

Το "μοντέλο" της επόμενης μέρας, το οποίο περιφέρουν ως φόβητρο είναι η περίπτωση του "Ελεύθερου Τύπου" . "Ξαφνικός θάνατος" , αλλαγή ιδιοκτησίας και επανέκδοση με λιγότερο προσωπικό, για να μην αναφερθούμε σε καταστάσεις τύπου"Sportime" με τον τίτλο να περιφέρεται , από εταιρεία σε εταιρεία, μαζί με τους εργαζόμενους. "Μοντέλα" που τελικά αποδέχθηκε η ΕΣΗΕΑ.

Έτσι, οι δύο πλευρές αποφεύγουν να συζητήσουν δύο πολύ σοβαρά ζητήματα. Πως θα δημιουργηθούν πραγματικές θέσεις εργασίας, με αξιοπρεπείς αποδοχές, τελειώνοντας με  το καθεστώς των εφημερίδων που δεν πληρώνουν αμοιβές και εισφορές αλλά και εκείνων των ημι-κρατικών ΜΜΕ, τα οποία διαχειρίζονται μικρές οργανωμένες ομάδες δημοσιογράφων, οι οποίες, συμπτωματικά , από όπου και αν πέρασαν άφησαν ζημιές και ελλείμματα.

Κυρίως, όμως ,   δεν απαντούν στο κεντρικό ερώτημα . Γιατί ο κόσμος δεν αγοράζει πλέον τις εφημερίδες τους; Και γιατί αρχίζει, ήδη, να τους αποδοκιμάζει ακόμη και δημοσίως  από τα τηλεοπτικά τους παράθυρα;